Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2008

Οι Νοτιοαμερικάνες φίλες μου...


Τα ανήψια μου, κατοικούν τα δυο στην Αθήνα και το άλλο στην Άρτα... Έχουν όμως την ίδια αγαπημένη, μια πιστή φίλη και ίσως το μόνο κοριτσάκι που της μιλάνε σχεδόν καθημερινά. Δεν έχει καμία σημασία το γεγονός ότι δεν είναι αληθινό πρόσωπο, έχει όμως σημασία ότι μπορεί και τους έχει κερδίσει, στην μάχη των εντυπώσεων, των χιλιάδων παραστάσεων που σήμερα κυκλώνουν τα παιδιά.
Είναι η Ντόρα η Εξερευνήτρια, η οποία αποτελεί το αγαπημένο κοριτσάκι του θείου τους. Ίσως αν είχα μιαν ανηψιούλα, να αγαπούσα αυτήν περισσότερο, αλλά αυτή τη στιγμή η Ντόρα είναι και η δικιά μου αγαπημένη... Γιατί μου αρέσει; Κυρίως επειδή μέσω αυτής μπορώ και επικοινωνώ καλύτερα με τα ανήψια μου, μιλάω τον δικό τους κώδικα και μπορώ να κατανοώ άμεσα την συμπεριφορά τους. Ποιός θα το έλεγε ποτέ ότι η έκφραση "αλεπού κλέφτρα", όταν απαγγέλλεται τρις σημαίνει την καταγγελία και αποτροπή μιας κακής πράξης; Ποιός θα το έλεγε ότι τα αγγλικά θα ήταν πλέον μια καθημερινότητα στην προσχολική επικοινωνία;
Κυρίως μου αρέσει για τον εξής λόγο: είναι μια μελαχροινή, σχεδόν μιγάδα πιτσιρίκα, με έντονη προσωπικότητα, διάθεση για περιπέτεια, με οικολογικές ευαισθησίες, με περιβαλλοντική συνείδηση και ενεργητική διάθεση...
Καμιά σχέση με τα πρότυπα της Μπάρμπι και της Μπιμπι Μπο (άντε και της Σάρα Κέϊ), που γαλουχήθηκαν τα θηλυκά της εποχής μου, όπου σκοπός τους ήταν ένας πλούσιος γάμος.
Στο υποσυνείδητό μου ο Ντόρα η εξερευνήτρια παραπέμπει και κάπου αλλού, σε έναν πρωτοεφηβικό έρωτα των κόμικ στρίπτς. Η Αργεντινή Μαφάλντα του Quino είχε την ίδια στάση για την ζωή, αν και σπανίως έφευγε από τα στενά όρια του μπουρζουαστικού (σικ) διαμερίσματος των γονιών της και τα δρομάκια της γειτονιάς της. Και όμως μέσα σε αυτήν την κλισέ κατάσταση γεννήθηκε η μεγαλύτερη επανάσταση στις ψυχές των εφήβων, όπου μέσα από τις θανατηφόρες ατάκες της μικρής Ντόρας της Εξερευνήτριας των πόλεων, γεννήθηκαν ερωτήματα και ανάγκες που δεν αποσβήστηκαν ποτέ...
Ίσως οι Νοτιοαμερικάνες αυτές ηρωίδες να είναι το μέσο για να γαλουχηθούν πολλές ακόμη γενιές... Είναι βέβαιο ότι ακόμη και μπροστά στην τηλεόραση, ένα σποράκι θα δεχθούν τα ανήψια μου, όπως κι εγώ άλλωστε δέχθηκα από την Μαφάλντα στα 13 μου (και ελπίζω κάποτε να πάρουν τα παλιά μου κόμικ)!

Από τις σπάνιες φορές που οι γυναίκες γεννούν και οι άνδρες τίκτουν...

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

είναι η μόνη που βλέπω από την αρχή έως το τέλος

Ιφιμέδεια είπε...

Δεν την παρακολουθώ τακτικά, αλλά από όσο έχω δει είναι πολύ κατάλληλη γιά παιδιά προσχολικής ηλικίας.

Χαίρομαι που το επιβεβαιώνεις!

Αλαφροϊσκιωτος είπε...

Χαχχαχα...

Αφήνουμε και υπονοούμενα ιφιμεδειούλα; Θες να το κάνουμε Ιφιαργοναυτική Ιφιεκστρατεία ιφιεδώ ιφιμέσα;

Ιφιμέδεια είπε...

Ωχ, όχι!!! Τώρα κατάλαβα το υπονοούμενο! Εννοούσα ότι το επιβεβαιώνεις με την εμπειρία σου από τα παιδιά προσχολικής εμπειρίας.

Λυπάμαι πολύ αν ακούστηκε αλλιώς. Κι αν σε παρηγορεί, στα 36 μου παρακολουθώ Μπομπ Σφουγγαράκη φανατικά. Να, το είπα. Κι ας χρησιμοποιηθεί εναντίον μου στο δικαστήριο!

(Η Αργοναυτική που κόλλαγε; Στην Ιφιγένεια μήπως;)

Αλαφροϊσκιωτος είπε...

στην Μήδεια ίσως;